رزمایش مشترک ضدتروریسم «سهند 2025» به میزبانی ایران، تنها یک نمایش نظامی نیست؛ بلکه بازتاب قدرت بومی، تجربه عملیاتی و نقش‌آفرینی مؤثر جمهوری اسلامی در شکل‌دهی به معماری امنیتی جدید آسیایی است. این رزمایش پیام روشنی درباره فروپاشی جنگ ادراکی غرب و تقویت نظم نوین چندجانبه‌گرا دارد.

ادعای تازه سنتکام درباره تخریب مراکز تسلیحاتی داعش در حالی مطرح می‌شود که تحولات میدانی، رسوایی‌های داخلی دولت ترامپ، بحران عمیق رژیم صهیونیستی و اعترافات جدید درباره همکاری واشنگتن با گروه‌های تروریستی، پرده از پروژه‌ای بزرگ‌تر برای قهرمان‌سازی مصنوعی و تطهیر مداخلات آمریکا برمی‌دارد.

جهش بی‌سابقه ورود پول به صندوق‌های طلا و رکورد 3.5 هزار میلیارد تومان، علامتی روشن از اوج‌گیری انتظارات تورمی و چرخش استراتژی معامله‌گران در سایه تضعیف دلار و نااطمینانی‌های کلان است.

تیراندازی مرگبار در جشن تولد کودکی در کالیفرنیا بار دیگر چهره واقعی جامعه‌ای را آشکار کرد که خشونت در آن نه حادثه‌ای مقطعی، بلکه محصول قانون‌گذاری معیوب، سرمایه‌سالاری نهادینه و سیاست خارجی جنگ‌محور است. در چنین فضایی، روایت‌سازی رسانه‌ای کاخ سفید تنها ابزاری برای سرپوش بر بحران‌های داخلی است.

تهرانِ امروز انگار نسخه به‌روز شده همان تصویری است که امیرخانی در رمان رهش ترسیم کرد؛ شهری که در ازای برج‌سازی، خاکش را فروخت، در ازای توسعه بی‌قاعده، ریه‌هایش را گرو گذاشت، و در ازای سرعت و تکنولوژی، انسان را فراموش کرد. «رهش» دقیقاً در همین نقطه می‌ایستد: انسان و شهر باید در کنار هم معنا بیابند، و اگر شهر از نفس بیفتد، انسان هم نمی‌تواند سالم بماند.