پس از سقوط احتمالی حماس، اسرائیل باید از هم اکنون حداقل در تئوری سناریوی برای آینده غزه داشته باشد.

مانند فرانسوی‌ها در الجزایر، هلندی‌ها در اندونزی و آفریقای جنوبی، بلژیکی‌ها در کنگو، اسپانیایی‌ها در آمریکای جنوبی و اروپایی‌ها در آمریکای شمالی، صهیونیست‌ها نیز بومیان سرزمین‌های اشغالی را به‌عنوان پیش‌درآمد یا توجیهی برای گناه، اقدام به قتل و عام مردم کردند.

«دیپلماسی غزه» ترکیه تا به اینجا ثمری نداشته اما آشکارا به همگرایی میان تهران و آنکارا انجامیده است.

ایالات متحده در حال حاضر با چنان تهدیدات امنیتی جدی ای روبه‌روست که احتمالاً در دهه ها و شاید در همه تاریخ گذشته خود با آن روبه‌رو نبوده است: هرگز پیش از با چهار دشمن متحد به طور همزمان رویاروی نبوده که مجموع سلاح‌های هسته‌ای آنها در عرض چند سال ممکن است تقریباً دو برابر زرادخانه هسته‌ای ایالات متحده باشد.

خبرنگار و تحلیلگر سیاسی در صفحه شخصی خود از زاویه نگاه جدیدی به تحلیل جنگ غزه پرداخت.

عملیات طوفان‌الاقصی، بلندپروازانه‌ترین عملیاتی بود که حماس در طول کنترل غزه از سال 2007 اجرا کرده بود؛ عملیاتی که تا لحظه اجرا مخفی بود.

اسرائیل همچنان یک دولت آپارتاید خواهد بود، همانطور که توسط تعدادی از سازمان‌های حقوق بشر اینگونه اعلام شده است. اما چه سناریویی در انتظار غزه خواهد بود؟ فلسطینی‌ها ناپدید نخواهند شد و به مبارزه خود برای آزادی ادامه خواهند داد، در حالی که بسیاری از جوامع مدنی در کنار آنها اما دولت‌های سیاسی همین جوامع در کنار اسرائیل می‌ایستند و برای آن مصونیت ایجاد می‌کنند.

فقدان طرح اجرایی برای اداره غزه پس از ویران کردن آن از سوی ارتش اسرائیل به طور فزاینده‌ای توسط کارشناسان داخلی این رژیم و همچنین سایر کارشناسان مورد توجه قرار گرفته است.

پژوهش‌های سیابرا نشان می‌دهد که حماس از همان نخستین ساعات عملیات، یک راهبرد گسترده و پیچیده رسانه‌ای را به کار گرفته که از گروه‌هایی همچون دولت اسلامی الهام می‌گیرد.