نورنیوز-گروه جامعه: خواجه نظام الملک در تبیین ویژگی‌های حکمرانی معیوب که منجر به ناکارآمدی در تنظیم امور می‌شود به نکته ای اشاره میکند که درخور توجه است. ابوالمشاغل در عرف به کسی می‌گویند که همیشه به دنبال کسب موقعیت جدید و به دست آوردن پست های مدیریتی یکی پس از دیگری است.
خواجه، بستر به وجود آمدن و رشد این اشخاص را به خوبی ترسیم کرده است:
هر آنگاه که وزیر بی‌کفایت باشد و پادشاه غافل، نشانش آن باشد که یک عامل (مسئول) را از دیوان (دولت)، دو عمل (سمت و پست) فرمایند یا سه و پنج و هفت. و امروز مردم(آدم،شخص) هست که بی هیچ کفایتی که در او هست ده عمل دارد (ابوالمشاغل و دارای چندین شغل)و اگر شغلی دیگر هم پدیدار آید هم بر خویشتن زند (قبول میکند) و اگر سیمش (رانت و رشوه) بذل باید کرد، بذل کند و بدو دهند و اندیشه ی آن نکنند که "این مرد اهل این شغل هست یا نه، کفایتی دارد یا نه، در دبیری و تصرف و معاملت راهی بَرَد یا نه، و چندین شغل که در خویشتن پذیرفته است به سر تواند بُرد یا نه؟"
و باز مردان کافی و شایسته و جَلد و معتمد و کارهاکرده (کارکشته) محروم گذاشته اند و در خانه ها معطل نشسته اند و هیچ کس را اندیشه تمییز (تشخیص) آن نمی باشد که "چرا باید مجهولی بی کفایتی، بی اصلی بی فضلی چندین شغل دارد و معروفی اصلی و معتمدی یک شغل ندارد و محروم و معطل باشد خاصه کسانی که بر دولت حق واجب گردانیده باشند و خدمتهای پسندیده کرده باشند و شایستگی نموده"
سیرالملوک (سیاست نامه) ، خواجه نظام الملک ابوعلی حسن طوسی، فصل چهل و یکم ، ص214
نورنیوز