رونمایی از ایده «ایلاف ایرانی» به عنوان راهکاری برای رهایی از عارضه‌هایی که اقتصاد کشور را در چنبره خود گرفتار کرده، پرسش‌های جدی و متعددی ایجاد کرده است. ایده‌ای که معتقد است می‌تواند قطار توسعه کشور را به ریلی خارج از «فروش نفت خام» و «واردات کالاهای ساخته و نیمه‌ساخته» هدایت کند و علاوه بر خلق ثروت و مزیت، از یک طرف پیوندهای سیاسی کشور را با همسایگان و هم‌پیمانان تقویت کرده و از سوی دیگر رفته‌رفته کشورمان را به یک بازیگر جدی در معادلات و مبادلات اقتصادی در عرصه بین‌الملل تبدیل کند. «رادیونور» ابتدا به مسائل ریز و درشتی که شاکله و ساختار حکمرانی اقتصادی کشور را به خود مبتلا کرده می‌پردازد و سپس به پرسش‌هایی که درباره «ایلاف ایرانی» مطرح است پاسخ می‌دهد تا درنهایت به این سوال اساسی‌تر جواب بدهد که این الگو در کشور ما عملیاتی است یا نه؟

بدون شک احیاء واقعی توافق دریای سیاه، بیش از آنکه در گروی واسطه‌گری ترکیه و پذیرش مجدد این میانجی‌گری از سوی روسیه باشد، معلول حل برخی اختلافات معطوف به جنگ اوکراین و فراتر از آن، چینش میز مذاکرات صلح میان دو طرف درگیر خواهد بود.

سران آمریکا و انگلیس با ارسال بمب‌های آغشته به اروانیوم ضعیف شده، مرتکب جنایتی بزرگ علیه نظامیان، غیر نظامیان و محیط زیست شده‌اند، جنایتی که پیش از این نیز در عراق و برخی دیگر نقاط جهان رقم زده‌اند اما سکوت مدعیان حقوق بشر و توجیهات وقیحانه رسانه‌های غربی موجب استمرار آن شده است.

اگر روزی از خطی عبور کنید که دیگر با جهان خاکی ارتباط نداشته باشید.

اقدام دستگاه قضا در بررسی پرونده کودتای نقاب و محکوم کردن آمریکا می‌تواند سرآغازی باشد برای مطالبه‌گری‌های جدید جهت بازخواست غرب به خاطر جنایات بی‌شماری که علیه ملت ایران و سایر ملت‌ها صورت داده‌اند.

دانش فنی و مهندسی امروز می‌تواند بُعدی از دیپلماسی همسایگان را تشکیل دهد که در کنار مسائل امنیتی، سیاسی و اقتصادی در نهایت می‌تواند نقش آفرینی بیشتر در معادلات جهانی و بی‌نیازی کامل منطقه از بیگانگان را به همراه داشته باشد.