نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: اجلاس تغییرات اقلیمی با عنوان ادعایی تلاش برای نجات محیط زیست و جهان در اسکاتلند برگزار شد و آمریکا و اروپا با طرح موضوعات متعدد خواستار توجه جهانی به آنها شدند.
برخی از آنها حتی خواستار تحریم کشورهایی شدند که حاضر به اجرای این طرح‌ها نیستند.
حال این سوال مطرح است که آیا واقعا طرح‌های کشورهای مذکور حلال مشکلات اقلیمی جهان خواهد بود یا راهکاری دیگر را باید پیمود؟
برای پاسخ به این پرسش، بررسی و ارزیابی آنچه زمینه‌ساز تهدید اقلیم و زیست محیط شده است جای تامل دارد.
نخست اینکه؛ سوخت‌های فسیلی از مهمترین آلاینده‌های جهان هستند که راهکار مقابله با آن توجه به فن‌آوری‌های جدید و انرژی‌های نوظهور است اما نظام سرمایه‌داری غرب نه تنها همچنان بزرگترین متقاضی سوخت فسیلی است و اخیرا خواستار افزایش تولید نفت اوپک و اوپک پلاس شده بلکه با انحصار دانش و تکنولوژی روز جهان نظیر دانش هسته‌ای و خورشیدی مانع دست‌یابی سایر کشورها به انرژی‌های پاک می‌شود.
جالب اینکه بخشی از بهانه‌های آنها برای ممانعت از رویکرد برخی کشورها چون ایران به این انرژی‌ها، برخورداری از نفت و گاز و بی‌نیازی به سوخت‌های جدید است که نشان از دروغ بودن ادعای دلسوزی آنها برای اقلیم و محیط زیست جهانی دارد.
حال آنکه تغییر این رفتار دوگانه و غیر مسئولانه در قبال دست‌یابی کشورها به دانش و انرژی‌های نو مولفه‌ای مهم برای حراست از اقلیم جهانی است.
دوم اینکه؛ کشورهای غربی به ویژه آمریکا با عناوین و ادعاهای مختلف به اعمال تحریم علیه بسیاری از کشورها پرداخته‌اند. نتیجه این تروریسم اقتصادی، تضعیف اقتصادی و فنی کشورها بوده که اثرات مخربی بر محیط زیست و اقلیم جهانی داشته است.
رفع این تحریم‌ها و رویکرد جهانی برای پایان دادن به تروریسم اقتصادی آمریکا مولفه‌ای بسیار مهم برای تقویت کشورها در جهت به روز رسانی ساختارهای فنی و تاسیساتی است که در جهت کاهش آلاینده‌ها عمل می‌کند.
سوم اینکه؛ نکته بسیار مهم در تهدید اقلیمی و زیست محیطی ویرانی سرزمین‌ها، مراتع، جنگل‌ها و زیست بوم‌هاست. آنچه در شکل‌گیری و گسترش این پدیده شوم در قرن بیست و یکم به شدت خودنمایی می‌کند بحران‌سازی‌ها و جنگ‌افروزی‌هایی است که نظام سلطه در سراسر جهان به پا کرده است.
ایجاد جنگ‌های داخلی و فرقه‌ای در بسیاری از کشورهای جهان نظیر آنچه در افغانستان، عراق، سوریه، یمن، فلسطین و... صورت گرفته نه تنها نابودی زیست بوم‌ها را رقم زده که میلیون‌ها نفر را آواره ساخته و موجب ویرانی اقلیم‌ها شده است.
از سویی؛ اثرات مخرب بمب‌ها و سلاح‌های کشتار جمعی استفاده شده در این جنگ‌ها تا قرن‌ها بر زمین باقی خواهد ماند چنانچه استفاده آمریکا از عامل نارنجی در جنگ ویتنام و بمب اتم علیه ژاپن و سلاح‌های شیمیایی و هیدوژنی در افغانستان و عراق همین اتفاق را رقم زد، لذا خلع سلاح هسته‌ای و شیمیایی قدرت‌های بزرگ و مقابله جهانی با جنگ‌افروزی‌ها راهی مهم برای حمایت از اقلیم جهانی است.
چهارم اینکه؛ کشورهای غربی در اجلاس گلاسکو خود را کانون حمایت از زیست بوم جهانی معرفی کرده و خواستار تبعیت سایر کشورها از آنها شده‌اند، حال آنکه همین کشورها در اجلاس گروه 20 و گروه 8 و به رغم درخواست‌های مکرر جامعه جهانی مبنی بر لزوم حمایت از مبارزه جهانی با کرونا، از اعطای واکسن به کشورهای فقیر خودداری کردند.
غرب و نظام سرمایه‌داری نه حافظ اقلیم و محیط زیست که مانع اصلی مقابله جهانی با بحران‌های این حوزه است و اتفاقا باید به این جرم محاکمه و بازخواست شود.
به بیان دقیق‌تر؛ برای نجات محیط زیست جهان و مقابله با آلاینده‌ها گام نخست، مقابله با رفتارهای بحران‌ساز این کشورهاست که مستقیم و غیر مستقیم بیشترین خسارت را به جامعه جهانی و زیست بوم آن وارد ساخته و حاضر به پاسخگویی نبوده‌اند.