نورنیوز-گروه فرهنگ: جامعه المصطفی به عنوان بینادی علمی و آموزشی که متولی آموزش طلاب غیر ایرانی است پذیرای طلابی از ملیت های مختلف از جمله شهروندان جمهوری اسلامی پاکستان است که حدود 40 میلیون نفر از جمعیت آن شیعه مذهب هستند.
سفر طلاب پاکستانی به کشورشان بعد از شیوع کرونا بر اساس تخمین زمانی بود و گمان میشد که بسته بودن مرزها موقتی است و آنها با حدود 10 روز تاخیر می توانند زمانی که مرز میرجاوه باز شود وارد کشور شوند.
اقامت خانواده برخی طلاب در ایران، عدم تمدید اقامت و اتمام قرارداد منازل اجاری در ایران و مسائل اقتصادی از جمله مواردی است این طلاب با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
از طرفی سنوات تحصیلی و طولانی شدن مدت تحصیل یکی از نگرانی‌های جامعه المصطفی و طلاب است. در چنین شرایطی عدم حضور طلاب در مدارس و کلاس ها باعث شده تا از سوی مسئولین آموزشی مدارسشان اخطارهای مکرری دریافت کنند و حتی احتمال حذف واحدها نیز به مشکلات اضافه شده است.
طلاب با پیش بینی سفری یک ماهه به پاکستان رفته بودند و اینک که از سفر برخی از آنها نزدیک به یک سال می گذرد با مساله تمام شدن پول هم مواجه شده اند. نباید فراموش کرد که آنها جز اقشار ضعیف جامعه هستند و مشکلات مالی چه اندازه آنها را در تنگنا قرار می دهد.
البته در حال حاضر بلیت کراچی تهران نزدیک به 9 میلیون تومان است و برای یک خانواده 3 نفره حداقل 27 میلیون توامان هزینه در بردارد. برای طلبه ای که حداکثر شهریه او به 2 میلیون تومان نمی رسد پرداخت چنین مبلغی کار آسانی نیست.
مدتی است مسئولین ستاد مرکزی المصطفی به دنبال حل مشکل . تعدادی از طلاب در حال جمع آوری لیست هایی هستند که آنها را به «حجه الاسلام محامی» نماینده ولی فقیه در استان سیستان و بلوچستان تحویل داده اند. گفته می شود این لیست ها اطلاعاتی راجع به 360 خانواده که در پاکستان حضور دارند را در بردارد.
دفتر «حجه الاسلام بهاءالدینی» نماینده رهبر معظم انقلاب در پاکستان نیز از تلاش برای حل این مساله خبر داده است.
مهدی طلبه پاکستانی در این خصوص می گوید: اینکه مرزهای هوایی باز هستند ولی مرزهای زمینی بسته نوعی تبعیض است. یعنی کسانی که پول دارند می توانند برگردند ولی کسانی که پول کافی ندارند نباید برگردند.
عسکری ممتاز دیگر طلبه پاکستانی تاکید دارد که در چنین شرایطی جامعه المصطفی نباید به طلاب اخطار عدم حضور در کلاس را بدهد و نیاز است که آنها شرایط طلابی که آن سوی مرزها منتظر باز شدن مرز هستند را بهتر درک کنند.
وی می گوید: از مدت ها قبل به شهر کراچی آمده ام و به دور از خانواده و شهر خودم منتظر هستم تا مرز ایران حتی برای مدتی محدود باز شود و بتوانم به قم بازگردم.
معصومه که به همراه پدرش به پاکستان سفر کرده است نیز می گوید: تمام اعضای خانواده ما در قم هستند و بیماری پدرم مشکلات ما را در پاکستان تشدید کرده است. از طرف دیگر کسی را نداریم که به وضعیت خانواده ما در قم رسیدگی کند و دائم نگران آنها هستیم.
در صورتی که مسئولین همکاری لازم را داشته باشند می توان به مدت محدودی مثلا 3 یا 4 روز مرز میرجاوه را بازکرد تا طلاب به کشور بازگردند و سپس بازهم مرزها را بست. این تنها روشی است که مساله ای که این قشر محروم با آن مواجه هستند حل خواهد شد.