نورنیوز ـ گروه جامعه: همه انسان‌ها به‌صرف انسان بودن و فارغ از هرگونه امتیاز خاص اجتماعی و حقوقی دارند که باید از جانب دیگر هم‌نوعان محترم شمرده شده و مورد تعرض قرار نگیرند.
جان و مال و آبروی اشخاص مصون از تعرض است و در صورتی‌که این حقوق رعایت نشود با در نظر گرفتن شرایطی، امکان مجازات شخص نقض کننده حقوق دیگران فراهم خواهدبود.
توهین میتواند به شکل گفتار، کردار، نوشتار و حتی اشارات دست و چشم و نظایر آن باشد. بدین ترتیب اعمالی مثل آب دهان روی کسی انداختن، هل دادن تحقیر‌آمیز یا برداشتن خشونت‌آمیز کلاه یا روسری از سر شخصی محترم و پرتاب کردن آن به زمین با توجه به اینکه عرفا باعث تخفیف و تحقیر شخص شود توهین و جرم کیفری به حساب می‌آید.
برای مثال چنانچه فردی، شخص دیگری را با الفاظ یا اعمالی مورد توهین قرار داده باشد، این امکان برای فردی که به او توهین شده وجود دارد تا شکایت از باب توهین و تهدید مطرح نماید.
چنانچه توهین جنبه متقابل نیز داشته باشد، آن فرد نیز میتواند اقدامات قانونی انجام دهد. به عبارت دیگر صرف مورد توهین واقع شدن مجوز این نخواهد بود که آن شخص هم توهین یا تهدید نماید.
در صورت وقوع جرم توهین، قربانی جرم یعنی کسی که به او توهینی روا داشته شده باید برای پیگیری موضوع و تحت تعقیب قرار دادن کسی که اقدام به توهین کرده به دادسرای محل وقوع جرم مراجعه و با ابراز دلایل خود از جمله شهادت شهود موضوع را ثابت و متهم را به مجازات قانونی محکوم کند.
اگر توهین به صورت مکتوب از قبیل پیامک یا مشابه آن باشد اثبات آن با ارائه مکتوبات به راحتی قابل انجام است ولی توهین شفاهی غالباً به وسیله شهادت شهود یا اقرار توهین کننده نزد مراجع قضایی قابل اثبات است.
مطابق ماده 608 قانون مجازات اسلامی، چنانچه توهین مصداق قذف (نسبت دادن زنا یا لواط به شخصی دیگر) نباشد، شامل حد نبوده و توهین ساده محسوب شده و مطابق ماده 19 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ، مجازات جزای نقدی درجه شش (بیش از بیست میلیون تا هشتاد میلیون ریال) شامل فرد توهین کننده می‌شود.