نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظّم انقلاب اسلامی در بخشی از پیامشان به مسلمانان جهان به‌مناسبت ایام حج به تحولات افغانستان اشاره داشته و فرمودند که ملّت بیدار افغان باید مراقب ابزارهای اطّلاعاتی و سلاح‌های جنگ نرم آمریکا در کشورشان باشند و هشیارانه در برابر آن بِایستند.
اما سلاح‌های آمریکا در جنگ نرم علیه افغانستان چیست و چگونه ملت بیدار افغان می‌تواند با آن مقابله نماید؟
1-لطف به جای اجبار: حقیقت آن است که ملت افغانستان همانطور که با پایداری و مقاومت انگلیس و شوروی سابق را اخراج کرد، آمریکا را نیز وادار به ترک کشورشان کرد.
آمریکا در حالی با حقارت و رسوایی 20 سال اشغالگری مجبور به ترک افغانستان شد که سعی دارد تا با القا پایان ماموریتش که آن را نیز به تنبیه بن لادن تقلیل می‌دهد، این خروج اجباری را به لطف برای واگذاری حق تعیین سرنوشت به مردم افغانستان، تغییر چهره داده و با ادعای رفتار بشر دوستانه، چهره شکست خورده‌اش را به چهره فاتح بزک نماید
2-تبدیل متهم به مدعی: سلاح دیگر نرم آمریکا جابجا کردن 20 سال اشغالگری‌اش به عنوان ریشه بحران افغانستان با ادعای جنگ داخلی افغان‌ها است. مردم افغانستان در حالی باید مدعی 20 سال خسارت‌های فاجعه اشغال کشورشان و مجازات آمریکا باشند که واشنگتن در قالب جنگ نرم و با برجسته‌سازی تقابل‌ها و اختلافات داخلی افغان‌ها و القاء جنگ داخلی سعی در پنهان سازی 20 سال جنایاتش و فرار از پاسخ‌گویی دارد.
3-تحقیر و ادعای ناجی بودن: بعد دیگر جنگ نرم آمریکایی‌ها را می‌توان در تحرکات آنها برای تحقیر ملت افغانستان مبنی بر ناتوانی در اداره کشورشان دانست.
آمریکایی‌ها با برجسته سازی جنگ داخلی و ناتوانی افغان‌ها برای رسیدن به توافق و تفاهم پای میز مذاکره، برآنند تا چهره‌ای شکست خورده و ترحم برانگیز از مردم افغانستان به نمایش بگذارند و در نهایت آنها را وادار به پذیرش اشغال دوباره کشورشان نمایند.
این سیاست همیشگی آمریکایی‌هاست که ملت‌ها را تحقیر و ناتوان نشان داده و خود را ناجی حل مشکلات آنها نشان دهند تا اشغالگری‌هایشان را توجیه و آن را مطالبه مردمی عنوان کنند.
4-تجزیه به جای اتحاد: سناریوی تجزیه کشورها همواره از سوی نظام سلطه اجرا شده است. آمریکایی‌ها تحت مقاومت ملت افغانستان در حالی وادار به خروج از این کشور شده‌اند که برآنند به مردم افغانستان القاء کنند راهکار کشورشان نه وحدت که تجزیه و چندپارگی است.
نکته قابل توجه آن است که بایدن رئیس جمهور آمریکا از طراحان تجزیه غرب آسیاست که در سال 2003 رسما خواستار اجرای این سناریو از جمله در قبال افغانستان و عراق شده بود.
حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان در همایش وبیناری با عنوان «افغانستان؛ صلح و امنیت پایدار» که به میزبانی تهران برگزار شد از طرح بایدن برای ملوک الطوایفی کردن افغانسان پرده برداشت.
5-تغییر چهره از نظامی به امنیتی و بازسازی: آمریکایی‌ها در حالی خروج نظامی از افغانستان را اعلام کرده‌اند که در قالب ابزار جنگ نرم با ادعای حمایت از آینده افغانستان به دنبال تقویت حضور امنیتی و اطلاعاتی در این کشور هستند چنانچه آنها رسما از تاسیس دفتری در قطر برای این منظور خبر داده‌اند.
حلقه تکمیلی این روند نفوذ، ادعای بازسازی ویرانه‌های برجای مانده در افغانستان است که در اصل وابسته سازی همه جانبه افغانستان به آمریکا را به همراه دارد.
6-دشمن سازی به جای همگرایی: یکی از سناریوهای جنگ نرم آمریکا علیه افغانستان را سناریوی دشمن سازی به جای همگرایی منطقه‌ای تشکیل می‌دهد. طی هفته‌های اخیر همسایگان افغانستان تلاش‌های بسیاری برای ایجاد وفاق ملی میان افغان‌ها داشته‌اند که نشست تهران و مسکو نمودی از این رفتارهاست.
آمریکایی‌ها همواره همگرایی منطقه‌ای را تهدیدی برای منافعشان در افغانستان می‌دانند و اکنون نیز برآنند تا با اتهام زنی‌های واهی افغانستان را از ظرفیت‌های منطقه برای رسیدن به ثبات محروم کنند که جوسازی‌های دروغین درباره نشست گروه‌های افغان در تهران با نسبت دادن آن به مذاکره تهران با طالبان نمودی از این رفتار است.
حال این سوال مطرح است که ملت و دولتمردان و گروه‌های افغانستان چگونه می‌توانند با جنگ نرم آمریکا مقابله نمایند؟
آنچه امروز پیش از هر چیز نیاز افغانستان است رسیدن به وفاق ملی و اجرای راهکار سیاسی به جای رویکرد غیر سازنده نظامی است که در کنار بهره‌گیری از ظرفیت‌های کشورهای منطقه می‌تواند زمینه ساز برقراری ثبات و امنیت پایدار در این کشور گردد.
ملت افغانستان با دانست قدر و منزلت پیروزی‌اش بر 20 سال اشغالگری آمریکا، با رویکرد ملی به روند سیاسی می‌تواند اقتدار خویش در دولت سازی و اداره کشورش را نیز به رخ اشغالگران کشیده و مانع از بهانه‌جویی آنها برای تکرار اشغال افغانستان گردند.
گام بعدی می‌تواند مطالبه دولتمردان و مردم افغانستان برای بازخواست و مجازات اشغالگران افغانستان به عنوان عاملان اصلی ناامنی و ویرانی این کشور باشد که گامی مهم در احقاق حقوق افغانستانی است که 20 سال رنج اشغالگری و بحران به آن تحمیل شده است.
نورنیوز