نورنیوز_ گروه بین الملل : شبکه الجزیره در گزارشی مبسوط از جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی از اهداف مورد حمله تا تجهیزات و موشکهای مورد استفاده دو طرف با تاکید بر برتری توان موشکی ایران به رغم غافلگیریهای اولیه و حمایت همه جانبه واشنگتن از رژیم صهیونیستی نتیجه گرفته است در هرگونه درگیری آتی، بدون چتر پدافندی آمریکا برفراز سرزمینهای اشغالی، خسارت حملات به این رژیم چندین برابر و ویرانگر خواهد بود.
به گزارش الجزیره در گزارش خود آورده است: از نگاه بسیاری، درگیری مستقیم میان ایران و رژیم صهیونیستی اجتنابناپذیر بود؛ بهویژه پس از حوادث هفتم اکتبر و عملیات طوفان الاقصی که دو طرف بارها در آستانه تقابل قرار گرفتند. این روند در دو عملیات موشکی و پهپادی ایران با عناوین «وعده صادق ۱» (مورخ ۱۳ آوریل ۲۰۲۴) و «وعده صادق ۲» (مورخ ۱ اکتبر ۲۰۲۴) تجلی یافت، اما نقطه اوج این تقابل به جنگ ۱۲ روزه ختم شد. مقدمهچینی برای این عملیات زمانی آغاز شد که رژیم صهیونیستی در دو نوبت، اجزای ۴ آتشبار سامانه پدافندی اس-۳۰۰ ایران در اصفهان و تهران را هدف قرار داد. تنها چند ماه پیش از آغاز عملیات، دو سایت راداری پیش اخطار در نزدیکی مرز عراق پس از وعده صادق ۲ مورد هدف قرار گرفت که توان رصد دوربرد راداری ایران را تا حدودی تحت تاثیر قرار داد.
الجزیره با توصیف کامل از اولین دقایق این حملات در گزارش خود آورده است:
حوالی ساعت ۳:۱۵ بامداد روز ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ به وقت محلی انفجارهای متعددی تهران را لرزاند. حملاتی که سرآغاز یک عملیات پیچیده علیه برنامه هستهای و موشکی ایران بود. نیروی هوایی رژیم صهیونیستی با همکاری عوامل خرابکار داخلی مجهز به پهپادهای انتحاری و تسلیحات ضدزره، در ابتدا با هدفگیری بخشی از شبکه پدافندی ایران در استانهای شمال غربی راه خود را تا پایتخت باز کرد تا حوالی ساعت ۶:۳۰ بامداد با بیش از ۲۰۰ جنگنده و در پنج موج متوالی به دهها هدف در سراسر ایران حملهور شود.
حملاتی که در چهارچوب طرح عملیاتی گسترده موسوم به نام «خیزش شیران» از آن یاد میشود.
در مقابل ایران با آغاز بزرگترین و فشردهترین حملات موشکی بالستیک به این تهدید پاسخ داد. شلیک روزانه دهها پرتابه و در مجموع بیش از ۵۰۰ موشک بالستیک در این بازه زمانی کوتاه، برآوردهای پیشین طرف صهیونیستی را تغییر داد.
عملیات درست زمانی آغاز شد که بخشی از ظرفیت نیروی موشکی سپاه پاسداران و نیروهای دفاع هوایی مشترک ارتش و سپاه به اجرای یک رزمایش سالانه اختصاص یافته بود. عملیات صهیونیستها، مبتنی بر دکترین شوک سیستمی برای وارد آوردن ضربهای ناگهانی به منظور فروپاشی روانی و مختلسازی شبکه فرماندهی و کنترل، طراحی شده بود. در چارچوب این عملیات، خردهعملیاتهای متعددی برنامهریزی شد: ترور هدفمند فرماندهان عالیرتبه سپاه از جمله شهیدان «حسین سلامی، محمد باقری، امیر حاجیزاده و غلامعلی رشید» در قالب عملیات عروسی خونین، و در عملیاتی جداگانه به نام نارنیا حملاتی علیه چند دانشمند مرتبط با برنامه هستهای و خانوادههایشان در تهران.
در این نبرد، رژیم صهیونیستی سه هدف اصلی را دنبال میکرد: در گام نخست ناکارآمدسازی پدافند هوایی ایران با نابودی رادارهای پیشاخطار، پایگاههای هوایی و سامانههای موشکی زمینبههوا برای گشودن مسیر فازهای بعدی، در ادامه وارد آوردن ضربهای سنگین به برنامه هستهای ایران دنبال شد، حملاتی که با دخالت مستقیم ایالات متحده آمریکا و در چهارچوب عملیات «چکش نیمهشب» تاسیساتی همچون فردو، نطنز، مرکز تحقیقات اتمی اصفهان و راکتور ناتمام خنداب را در مورد هدف قرار داد.
پس از تجربه آسیبپذیری اسرائیل در برابر حملههای موشکی عملیاتهای وعده صادق تضعیف برنامه موشکی ایران به اولویتی حیاتی برای رژیم صهیونیستی تبدیل شده بود. از این حمله به مراکز تولید و انبارهای ذخیرهسازی موشکهای بالستیک در دستور کار این رژیم قرار گرفت. اقدامی ناکام که تاثیری در پاسخ های متقابل ایران نداشت.
کمتر از سه ساعت پس از نخستین موج حملات رژیم صهیونیستی، بازوی پهپادی نیروی هوافضای سپاه پاسداران حوالی ساعت ۶ بامداد نخستین موج حملات متقابل را به اجرا گذاشت. دهها فروند پهپاد انتحاری بردبلند به سمت اهدافی در سرزمینهای اشغالی روانه شدند.
با رسیدن به شبانگاه روز ۱۳ ژوئن و متقارن با نخستین سخنرانی رهبر ایران، در حدود ساعت ۲۱:۳۰ به وقت محلی نخستین حمله موشکی ایران انجام گرفت. این تنها مقدمهای بر ۲۲ موج گسترده حمله موشکی در طول ۱۲ روز جنگ میان ایران و رژیم صهیونیستی بود. که برخلاف عملیاتهای پیشین ایران، اهداف وسیعتری را دربرگرفتند.
حملات رژیم صهیونیستی نه تنها مراکز نظامی، تاسیسات اتمی، ساختمانهای دولتی بلکه بیمارستانها، منازل مسکونی و مناطق شهری را شامل میشد و درنتیجه مرزهای این درگیری را گسترده کرد. بیمارستان کودکان حکیم، بیمارستان کودکان، زنان و زایمان حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، بیمارستان شهید مصطفی خمینی، بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری و بیمارستان لبافینژاد در پایتخت ایران بهعلاوه بیمارستان فارابی کرمانشاه از جمله مراکز درمانی بودند که طی حملات هدف قرار گرفتن. از طرفی ۹ دستگاه آمبولانس و ۶ پایگاه اورژانس آسیب دیدند. پایگاه اورژانس هویزه و مرکز بهداشت کرمانشاه که به مراقبت از مادران باردار و نوزادان میپرداختند، به طور کامل تخریب شدند. ۶ پزشک، ۴ پرستار و ۴ نیروی هلال احمر در این حملات به شهادت رسیدند.
حمله به اهداف غیرنظامی به خصوص آپارتمانها و منازل مسکونی نه تنها منجربه شهادت فرماندهان، دانشمندان و خانوادههای آنها شد، بلکه تعداد انبوهی از شهروندان غیرنظامی را نیز مورد هدف قرار داد. با استناد به آمار وزارت بهداشت و درمان ایران، بر اثر این حملات حدود ۷۰۰ غیرنظامی به شهادت رسیدند و بیش از ۵۰۰۰ غیرنظامی مجروح شدند. در میان شهدا اسامی دستکم ۴۹ زن و ۱۳ کودک به چشم میخورد. در موردی دیگر رژیم صهیونیستی در میانه جنگ تلاش کرد تا جلسه محرمانه سیاستمداران ایرانی حاضر در شورای عالی امنیت ملی ایران از جمله رئیسجمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی را هدف قرار دهد.
ایران در طرح دفاعی خود، علاوه بر مراکز نظامی و امنیتی، اهداف دولتی و زیرساختی رژیم صهیونیستی را مورد حمله قرار داد. هرچند ایران آمار دقیق پرتابهها را اعلام نکرده است، منابع عبری از پرتاب بیش از ۵۰۰ موشک بالستیک خبر دادند؛ رقمی میان ۵۷۴ تا ۶۳۱ فروند که معادل متوسط روزانه ۴۰ تا ۵۲ شلیک محسوب میشود.
با آغاز حملات موشکی ایران، اداره سانسور نظامی ارتش رژیم صهیونیستی که بهعنوان شاخهای از اداره اطلاعات ارتش این رژیم (امان) محسوب میشود، اقدامات شدیدی برای سانسور اخبار، کنترل اطلاعات و همچنین محدود کردن تصاویر منتشر شده در نتیجه حملات موشکی ایران و پیامدهای آن را در رسانههای رسمی و غیررسمی انجام داد. با این وجود، تصاویر و اطلاعات محدود منتشر شده نشان داد که میتوان اهداف ایران را در سه قالب نظامی امنیتی، اقتصادی زیرساختی و مسکونی بررسی کرد.