نورنیوز-گروه بین‌الملل: انتخابات اخیر عراق با حضور بیش از ۱۲ میلیون رأی‌دهنده از مجموع ۲۱.۴ میلیون واجد شرایط، گامی بزرگ در تثبیت مردم‌سالاری پس از سال‌ها بحران سیاسی محسوب می‌شود. افزایش ۱۲.۵ درصدی مشارکت نسبت به دوره قبل، حاکی از بازگشت اعتماد عمومی به صندوق‌های رأی و به‌ویژه پذیرش این واقعیت است که اصلاح واقعی، نه از بیرون، بلکه از درون ساختار ملی عراق می‌گذرد.
این حضور گسترده، پاسخ قاطعی به جریان‌های وابسته به غرب و حامیان سیاست‌های سکولاری بود که طی سال‌های اخیر با طرح شعارهایی همچون «عراقِ بی‌سلاح» یا «دولتِ غیرمذهبی» می‌کوشیدند نقش محور مقاومت و نیروهای حشدالشعبی را کمرنگ کنند.
صعود جریان‌های مقاومت؛ شکست راهبرد واشنگتن
طبق نتایج اولیه، ائتلاف «الاعمار و تنمیه» به رهبری محمد شیاع السودانی با حدود ۵۰ کرسی در صدر قرار دارد و ائتلاف «دولت قانون» نوری المالکی نیز جایگاه دوم را کسب کرده است. در این میان، فهرست «الصادقون» وابسته به قیس خزعلی، با شعار مبارزه با فساد و دفاع از الحشدالشعبی، به پدیده این انتخابات بدل شده است.
کسب بیش از ۱۸۵ کرسی توسط جریان‌های شیعی حامی مقاومت، عملاً شکست راهبرد آمریکا برای مهار محور مقاومت از درون ساختار سیاسی عراق را تثبیت کرد. این ترکیب جدید پارلمان، از یک‌سو مسیر تشکیل دولت آینده را از میان «چارچوب هماهنگی شیعیان» هموار می‌سازد و از سوی دیگر، مانع اجرای سناریوهای واشنگتن برای تضعیف نیروهای مردمی می‌شود.
پیام سیاسی انتخابات؛ تثبیت استقلال و امنیت
افزایش رأی گروه‌هایی چون بدر، حقوق، قانون و الصادقون، نشانه‌ای از درک عمیق مردم عراق نسبت به پیوند میان «امنیت ملی» و «مقاومت ملی» است. تجربه مبارزه با داعش، خاطره جمعی ملت عراق را نسبت به کارآمدی نیروهای مقاومت شکل داده و امروز، رأی به این جریان‌ها در واقع رأی به تداوم استقلال و عزت ملی است.
از همین رو، ساختار آینده قدرت در بغداد نه بر اساس تمایل خارجی‌ها، بلکه بر پایه خواست عمومی برای امنیت پایدار و حاکمیت مستقل شکل خواهد گرفت؛ مسیری که عملاً طرح‌های بازگشت بعثی‌ها و ترویج سکولاریسم سیاسی را از دستور کار خارج می‌کند.
عراق نوین؛ محور ثبات در منطقه
تحول اخیر در عراق، صرفاً نتیجه یک انتخابات داخلی نیست، بلکه بخشی از روند کلان شکل‌گیری نظم نوین منطقه‌ای است که در آن، محورهای مقاومت از لبنان تا یمن، قدرت نرم و سخت خود را در چارچوب دولت‌های مشروع بسط می‌دهند.
پیروزی جریان‌های مقاومت‌محور، توازن قدرت در بغداد را به سود ثبات منطقه‌ای و کاهش نفوذ واشنگتن تغییر می‌دهد. اکنون عراق نه صحنه‌ای برای رقابت بلوک‌های خارجی، بلکه حلقه‌ای پیونددهنده میان ملت‌های مقاومت در غرب آسیا است. مسیر پیش‌روی دولت آینده، به‌ویژه در سیاست خارجی، مبتنی بر گسترش روابط راهبردی با ایران و کشورهای هم‌سو در محور مقاومت خواهد بود.
نورنیوز