نورنیوز-گروه بین الملل :استارمر در آغاز این نشست با اشاره به جایگاه ویژه همکاری‌های لندن و واشنگتن، تأکید کرد که «بیش از ۲.۵ میلیون شغل در دو سوی اقیانوس اطلس حاصل این روابط است»
وی افزود: «امروز با امضای این قرارداد، ۲۵۰ میلیارد پوند سرمایه‌گذاری متقابل شکل می‌گیرد که بزرگترین بسته سرمایه‌گذاری در تاریخ انگلیس به‌شمار می‌رود.» او گفت این توافق به ایجاد ۱۵ هزار شغل جدید در مناطقی چون بلفاست، بیرمنگام، هامبر و شمال شرق کشور منجر خواهد شد.
استارمر با تشریح ابعاد این قرارداد افزود: «توافق جدید فناوری و انرژی، به‌ویژه در حوزه هوش مصنوعی و نیروگاه‌های هسته‌ای پیشرفته، آینده‌ای روشن برای اقتصاد دو کشور ترسیم می‌کند.» وی همچنین از شرکت‌های بزرگ فناوری و دارویی آمریکا از جمله گوگل، انویدیا، اپن‌ای‌آی، مایکروسافت به‌دلیل سرمایه‌گذاری در انگلیس قدردانی کرد.
ترامپ نیز در سخنان خود ضمن قدردانی از میزبانی دولت انگلیس، گفت: «این دومین سفر رسمی من به انگلیس و نخستین بار است که چنین امری برای یک رئیس‌جمهور آمریکا تکرار می‌شود. روابط ما با انگلیس بی‌قیمت است و میراثی مشترک به شمار می‌رود.»
وی با اشاره به حجم بالای مبادلات دو کشور تصریح کرد: «سال گذشته ۳۴۰ میلیارد دلار مبادله میان دو کشور ثبت شد. اکنون با این توافق تاریخی در حوزه علم و فناوری، موج جدیدی از همکاری‌ها در زمینه هوش مصنوعی، کوانتوم، انرژی هسته‌ای و تولید صنعتی رقم خواهد خورد.»
رئیس‌جمهوری آمریکا با تأکید بر «غیرقابل گسست بودن» رابطه واشنگتن و لندن گفت: «هیچ شراکتی در جهان طبیعی‌تر از پیوند آمریکا و انگلیس نیست. این توافق‌ها ظرفیت دفاعی و صنعتی هر دو کشور را تقویت کرده و زمینه‌ساز آینده‌ای مشترک خواهد شد.»
استارمر نیز در جمع‌بندی سخنان خود اظهار داشت: «این روز، نقطه عطفی در روابط ویژه انگلیس و آمریکا است که فراتر از سیاست، بر زندگی میلیون‌ها شهروند در دو کشور تأثیر خواهد گذاشت.»
گفتنی است، دونالد ترامپ سه‌شنبه شب برای دومین سفر دولتی خود وارد لندن شد. او دیروز (چهارشنبه) در قلعه وینزر با چارلز سوم پادشاه انگلیس دیدار و امروز نیز با نخست‌وزیر این کشور ملاقات کرد.
هم زمان با این سفر، هزاران تن از مخالفان با سیاست‌های ترامپ، در خیابان‌های پایتخت انگلیس دست به تظاهرات زدi و او «رهبری نژادپرست و خودکامه» خواندند. معترضان تأکید دارند که منافع اقتصادی چنین توافقاتی در نهایت به جیب نخبگان و طبقه‌ای محدود می‌رود، در حالی که جامعه عادی بهره‌ای از آن نمی‌برد.