نورنیوز-گروه بین الملل: اظهارات اخیر مارکو روبیو درباره نزدیکی سوریه به یک جنگ داخلی تمام‌عیار، برخلاف ظاهرش یک هشدار صرف نیست، بلکه بخشی از یک عملیات رسانه‌ای – سیاسی برای زمینه‌سازی ورود مجدد آمریکا به میدان بحران سوریه است.
از منظر رفتاری، تجربه‌های تلخ افغانستان، عراق و لیبی اثبات می‌کند که واشنگتن، ثبات را مانعی در برابر منافع خود می‌بیند و بی‌ثباتی را بستر مداخلات آینده تلقی می‌کند. روبیو با ارجاع به «بی‌اعتمادی داخلی» و «میراث اسد»، در واقع مجوزی غیررسمی برای تشدید درگیری‌ها توسط نیروهای نیابتی صادر می‌کند. جولانی؛ سرباز پیاده‌ی نقشه آمریکا نقش‌آفرینی ابومحمد الجولانی، سرکرده هیئت تحریرالشام، در اجرای سیاست‌های آمریکا در سوریه، در ماه‌های اخیر آشکارتر از همیشه شده است.
او که در دیدار با اردوغان برای حذف مخالفان داخلی خود توافق کرده، اکنون با حمایت آمریکا به سرکوب جریان‌های وفادار به مقاومت و فلسطین مشغول است. رفتار دوگانه آمریکا که تا دیروز جولانی را تروریست می‌خواند و امروز او را به عنوان شریک مذاکراتی در آنکارا به رسمیت می‌شناسد، گویای ماهیت ابزارگرایانه کاخ سفید در مواجهه با تروریسم است.
تحریم‌ها؛ چماق پنهان در پشت دیپلماسی سندی که آسوشیتدپرس از طرح پیشنهادی وزارت خارجه آمریکا فاش کرده، نشان می‌دهد که لغو تدریجی تحریم‌ها به شکل مشروط و مقطعی، ابزاری برای امتیازگیری از دولت انتقالی سوریه خواهد بود. شروط آمریکا شامل اخراج گروه‌های مقاومت فلسطینی، همکاری با ائتلاف منطقه‌ای ضد داعش (به رهبری ترکیه)، و در نهایت عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی است.
این طرح نه بازسازی سوریه، بلکه مهندسی مجدد نظم سیاسی آن به نفع تل‌آویو است. بازی دو سر باخت برای منطقه در حالی که ادبیات نمایندگان و مقامات آمریکا پر از واژگان زیبایی چون "سوریه جدید" یا "ثبات منطقه‌ای" است، در عمل هیچ اشاره‌ای به مقابله با اشغالگری صهیونیست‌ها دیده نمی‌شود. در عوض، تحریک قومی، حذف گروه‌های وفادار به مقاومت، و تقویت گروه‌های وابسته به ترکیه و غرب، نشانه‌ای از طراحی یک نقشه تجزیه‌گرایانه با پوشش دیپلماتیک است. پروژه‌ای که نه‌تنها سوریه بلکه کل منطقه را در معرض موج تازه‌ای از افراطی‌گری و جنگ داخلی قرار خواهد داد.