سایر رسانه‌ها: تحلیل دقیق جزئیات آماری انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه نشان می‌دهد شکاف‌های اقتصادی، توده- نخبگان، مذهبی- سکولار و قومیتی چگونه صحنه سیاسی این کشور را شکل داده است.
در تمام رقابت‌های انتخاباتی این دو، قلیچدار اوغلو طرف بازنده بود و اردوغان پیروز. شاید برای قلیچدار اوغلوی 74 ساله، شکست‌های قبلی مقدمه پیروزی بوده که این بار حداقل در دور نخست نتیجه انتخابات را واگذار نکرد. حالا هم رجب طیب اردوغان و هم رقیبش سه‌میلیون رایی را می‌خواهند که سینان اوغان به دست آورده است. هر دو جریان انتخابات درتلاشند با چانه‌زنی، آرای اوغان را در سبد رای خود بریزند. اگر اوغان از اردوغان حمایت کند، پیروزی برای قلیچدار اوغلو دشوارتر خواهد بود.
اپوزیسیون ترکیه، باید در میان رای‌دهندگان ملی‌گرا خارج از شهرها -که به نظر می‌رسد به اقدامات پیش از انتخابات واکنش نشان داده‌اند- نفوذ کند. به‌تازگی اردوغان دستمزد کارکنان بخش دولتی را 45 درصد افزایش داده و اقداماتی همچون کاهش قیمت برق و ارائه گاز طبیعی رایگان یک‌ماهه به خانوارها را برای کسب رای این رای‌دهندگان انجام داده است.
در انتخابات اخیر، اروپا و آمریکا امیدوار بودند با پیروزی اپوزیسیون، ترکیه بیشتر به سمت غرب بچرخد. پیروزی اردوغان از مهم‌ترین متحدان ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه، کرملین را خوشحال می‌کند، اما دولت بایدن و همچنین بسیاری از رهبران اروپا و خاورمیانه را که روابط آشفته‌ای با اردوغان داشتند، عصبی خواهد کرد.
نقشه انتخاباتی ترکیه که در دوره اخیر به دست آمده است، نشان می‌دهد قلیچدار اوغلو در استان‌های کردنشین، استان‌هایی که میزبان جمعیت‌های مهاجر کردی قابل‌توجهی هستند و همچنین استان‌های سکولار و ثروتمند ساحلی موفق به کسب اکثریت آرا شده است. باید توجه داشت طی چند صد سال اخیر بسیاری از جمعیت ساکن در مناطق ساحلی مسلمان شده و خود را ترک می‌دانند، اما همچنان دارای آمیزه‌های فرهنگی قدرتمندی از هویت قومی و البته فراموش‌شده پیشین خود هستند. این درحالی است که مناطق مرکزی ترکیه بیشتر از مناطق ساحلی تحت تاثیر جمعیت قبایل دامدار ترک قرار گرفته است.
این نوع از نقشه پراکندگی گرایش‌های جمعیتی بیشتر برای کشورهای تحت تاثیر تمدن غرب و همچنین دارای سواحل طولانی مناسب برای گردشگری، صدق می‌کند. در رژیم‌صهیونیستی نیز چنین وضعیتی برقرار است به‌گونه‌ای که جمعیت مذهبی و محافظه‌کار برای نزدیک شدن به اماکن مقدس شهر قدس و همچنین کرانه باختری راهی مناطق مرکزی شده و سکولارها در نوار ساحلی کم‌عرضی مابین حیفا و تل‌آویو ساکن شده‌اند.
آمارها نشان می‌دهد آرای اردوغان در آلمان و فرانسه، به‌طور مشابهی 65 درصد بوده است. در مقابل قلیچدار اوغلو در بریتانیا 81 درصد و در ایتالیا 53 درصد از آرا را کسب کرده است. درحالی‌که آلمان و فرانسه میزبان جمعیت‌های میلیونی ترک‌ها هستند، بریتانیا تنها 500 هزار ترک‌تبار را در خود جای داده که بین 300 تا 350 هزار نفر از آنان به قبرس شمالی تعلقاردوغا دارند. ایتالیا نیز میزبان جمعیت محدود 20 هزار نفری از ترک‌هاست.
با پایان شمارش آرا تنها سه ائتلاف عمده شامل «جمهور»، «ملت» و «کار و آزادی» موفق شدند به مجلس وارد شوند. ائتلاف جمهور متشکل از حزب عدالت و توسعه، حرکت ملی و رفاه نو به رهبری اردوغان موفق شد در انتخابات مجلس ملی ترکیه به‌طور مجموع، 48.47 درصد آرا را به خود اختصاص دهد؛ تقریبا یک درصد کمتر از آرایی که در انتخابات ریاست‌جمهوری به دست آمد. ائتلاف جمهوری با این میزان از آرا موفق شد به 322 کرسی از 600 کرسی مجلس را به دست آورده و حائز اکثریت شود.
انتخابات پارلمان که با توجه به ارتباط نامزدها با حوزه‌های انتخابیه، حالتی بومی‌تر دارد، نشان می‌دهد یک‌سوم جمعیت ترکیه علقه‌ای عمیق به جریان محافظه‌کار این کشور دارند. همچنین احزاب و جریانات منحصر به کردها با توجه به قرار گرفتن رای‌دهندگان کردی در معرض جریانات ملی مانند محافظه‌کاران حامی اردوغان، دارای آرای تقسیم‌شده‌ای در کشور هستند و در انتخابات‌ها قادر به عبور از سطح حدودا 10 درصدی آرای سنتی‌شان نیستند.
فرهیختگان