نورنیوز - گروه سیاست: بیان اعتراضات جمهور به شیوه مدنی اصلی پذیرفته شده و مورد احترام در نظام‌های سیاسی مردم سالار است و به عنوان بخشی از حقوق شهروندان به رسمیت شناخته شده است.
در مقابل، ساختارهای مبتنی بر حاکمیت موروثی یا جمهوری‌های که روسای آن مادام العمر هستند و نقش مردم و انتخابات در آن بیشتر زینتی است، عموماً هر نوع اعتراض مسالمت‌آمیز از سوی شهروندان را تهدیدی امنیتی به‌شمار آورده و با آن برخورد می‌کنند. به‌همین دلیل تغییرات در کشورهایی از این دست معمولاً بنیادین و مبتنی بر شکل‌گیری کودتا یا انقلاب انجام می‌شود و معمولاً خسارت‌های زیادی را به‌دنبال دارد.
در این میان موضوع اعتراض شهروندان در کشورهایی که ساختار سیاسی باز یا نیمه باز دارند طی دو دهه گذشته به بستری برای مداخله کشورهای عمدتاً غربی با هدف تحمیل نامحسوس اراده سیاسی آنها برای استقرار حکومت‌های مورد نظرشان شده است.
انقلاب‌های رنگین و مخملی در حقیقت ابزارهایی برای پیشبرد اهداف سیاسی غرب در سایر کشورها به شمار می‌رود و بستر آن ایجاد یا استفاده از حرکت‌های اعتراضی و سپس هدایت نامحسوس آن به سمت اغتشاش برای جایگزین کردن ساختار سیاسی مطلوب در کشورهای هدف است.
اعتراضات هفته‌های گذشته در ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نشانه‌های کاملاً روشنی از تلاش کشورهای غربی برای تداوم آن و تبدیل تجمعات اعتراضی به اغتشاشات همراه با خشونت کاملاً قابل مشاهده است. اگرچه حمایت از حرکت‌های اعتراضی ذیل شعارها و اظهارنظرهایی جذاب و عامه پسند رخ می‌دهد، اما ماهیت این گونه حمایت‌ها هرگز در مسیر تأمین خواست واقعی معترضین نبوده و حتی در بیشتر موارد مبدل به عامل بازدارنده برای اجابت درخواست‌های قانونی و مشروع معترضین می‌شود.
باید در نظر داشت که خصومت غرب با نظام جمهوری اسلامی ایران سابقه‌ای چهل و چند ساله دارد و طی چهار دهه گذشته با انتقام گیری از مردم که پایه گذار این نظام بوده‌اند، از طریق اقدامات تروریستی و حمایت از اشرار، تحمیل جنگ، حصر اقتصادی، حمایت از گروه‌هایی که دستشان به خون مردم بیگناه آغشته است و موج سواری بر مطالبات اقتصادی و اجتماعی برای إیجاد آشوب و ناامنی بروز و ظهور یافته است.
آنچه در شرایط فعلی و پس از پایان یافتن اعتراضات در اکثریت قریب باتفاق شهرهای کشور با هدفی مشخص توسط رسانه‌های وابسته به نظام سلطه مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، کلید واژه «اعتراضات سراسری» است.
استفاده مکرر و پردامنه از این کلید واژه با هدف القای ادامه دار و گسترده بودن اعتراضات در دستور کار رسانه‌های غربی قرار گرفته است در حالی که روزهای که دیگر چنین پیوستگی زمانی و مکانی دیده نمی‌شود.
تأکید بر استفاده از کلید واژه اعتراضات سراسری و تلاش برای واقعی جلوه دادن آن با انتشار فراخوان‌های بی‌حاصل و تصاویرعمدتاً غیر واقعی و هدفمند در کنار فعال کردن همه ظرفیت‌های سیاسی،حقوقی و بین‌المللی ممکن بر علیه مردم ایران، قرار است، القاء‌کننده این باور غلط در داخل و خارج از کشور باشد که وضعیت در ایران اضطراری است و حاکمیت با شرایط غیر قابل کنترل روبه‌رو است.
اگرچه با درایت عموم مردم کشورمان حتی آن دسته‌ای که به برخی رویه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی معترض هستند و همچنین تلاش دستگاه‌های حافظ امنیت شرایط عمومی کشور عادی است، اما به‌دلایلی که بخشی از آن ریشه در داخل دارد و بخش مهم دیگری از آن مربوط به تلاش‌های مغرضانه بیگانگان مرتبط است هنوز «آرامش کامل» به معنی« احساس امنیت» در کشور حاکم نشده است. لازمه شکل گیری امنیت روانی و آرامش در جامعه که پیش‌نیاز هرگونه کنش سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در کشور است؛ نگاه به داخل و گفتگو و مدارا برای تقویت انسجام ملی است. بدون تقویت پیوندهای اجتماعی مبتنی بر هویت ایرانی، هرگونه صدای منصف و دلسوزانه‌ای از سوی افراد، گروه‌ها،جناح‌ها و دولتمردان چنان که باید شنیده نمی‌شود و اثرگذاری لازم بر ادراک مخاطب را نخواهد داشت.
آنها که دشمن ایرانی و ایرانی هستند امروز همه تلاش خود را برای ایجاد آلودگی‌های صوتی گوش خراش به کارگرفته‌اند تا صدای ایرانیان به یکدیگر نرسد و خشم ناشی از سوء‌تفاهم‌ها فزونی یابد.
نورنیوز